Innerlijke vrede

In een onrustige wereld kan het een uitdaging zijn om je innerlijke rust te vinden. Bovendien wordt de tijd veelal gevuld met allerlei afspraken en verplichtingen zelfs als we innerlijke vrede ooit hebben gekend of weten hoe we het kunnen bereiken, zitten we daar in de praktijk nog ver vanaf. En dan zijn er nog de mensen die van cursus naar workshop naar retraite gaan om de rust te vinden.

Vrede wordt vaak omschreven als de afwezigheid van oorlog. En als ik naar mezelf kijk dan kon ik de innerlijke vrede vaak niet bereiken omdat het binnenin mij een soort van oorlog was. In gevecht met mijzelf. Door iets te willen of te moeten. En dat dat dan eigenlijk niet kan maar toch….. toch duwen en trekken om iets voor elkaar te krijgen of misschien om nee te zeggen waar ik de neiging heb om tegen mijn zin ‘ja’ te zeggen. 

Over moeten is veel te zeggen. We moeten zoveel. Niet alleen vanwege aangegane verplichtingen en afspraken die we hebben gemaakt, maar vaak ook moetens die we onszelf hebben opgelegd; ik moet er netjes uitzien, ik moet laten zien dat ik mijn best doe, ik moet het huis netjes hebben als er bezoek komt, ik moet naar die en die op bezoek ook al heb ik daar helemaal geen zin in, zelfs ik ‘moet’ ontspannen. De voorbeelden zijn talrijk.

De reis naar innerlijke vrede begint met zelfkennis. In dit geval kennis over waar je jezelf dwingt. En aan de andere kant hoe je jezelf kunt ontspannen en opladen. 

Voor mij zijn het een paar dingen: nagaan wat ik allemaal van mezelf moet en kijken of die dingen gewoon mag van mezelf, zonder druk. En dan ook tijd nemen om te niksen. Ja, ik weet dat dat voor veel mensen een no go is maar je zou het eens kunnen proberen. En tenslotte: probeer er achter te komen wat voor jou werkt. Voor de een is het mediteren, voor een ander hardlopen of muziek maken. Het is een mooie ontdekkingsreis naar binnen.

Goede reis!